Różne rodzaje grzybów występujących na ludzkich stopach nazywane są grzybicami. Kiedy skóra jest dotknięta chorobą, określa się ją jako grupę grzybicy skóry (epidermofitoza, trichofitoza), ponieważ skóra właściwa jest tłumaczona z greckiego jako skóra. Jeśli paznokieć jest dotknięty chorobą, określa się ją jako grzybicę paznokci.
Przyczyny choroby
Grzyb na stopach to powszechna choroba, która występuje na całym świecie. Częściej w miastach niż na wsi. Grupa ryzyka zarażenia grzybem stóp obejmuje sportowców, pracowników pryszniców i pracowników gorących sklepów. Dzieci mają cieńszą skórę, która nie jest chroniona przed czynnikami zewnętrznymi, więc są również podatne na grzybice. Innym powodem jest zwiększone pocenie się stóp w wyniku chorób organizmu lub wrodzonej cechy. Dermatolodzy uważają, że ryzyko zakażenia grzybicą stóp wzrasta wraz z wiekiem. Czynniki przyczyniające się do choroby:
- noszenie zamkniętych niewygodnych butów ze sztucznej skóry;
- ciepłe otoczenie o dużej wilgotności, typowe dla noszenia butów;
- naruszenie dopływu krwi do kończyn;
- częste wizyty w zatłoczonych miejscach;
- słaby lub nieprawidłowo działający układ odpornościowy;
- noszenie nieznajomych butów.
Szybka infekcja
Grzybica skóry stóp jest łatwo przenoszona w miejscach publicznych z osoby chorej na zdrową. Do zakażenia dochodzi przez powierzchnie kontaktowe: podłogi, artykuły gospodarstwa domowego, artykuły higieny osobistej, czyjeś buty. Grzyb przenoszony jest przez bezpośredni kontakt, rozmnaża się bardzo szybko, dlatego tak łatwo mogą się zarazić. Nie wyklucza się sytuacji przenoszenia grzybów w salonach fryzjerskich poprzez narzędzia podczas pedicure, a także ręczniki. Choroba atakuje skórę stóp. Jest to szczególnie częste u mężczyzn, którzy spędzają większość czasu w zamkniętych butach. Częste wizyty na siłowniach, łaźniach, służbie wojskowej, gdzie nie zawsze trzeba nosić własny rozmiar buta - wszystko to stwarza dogodne warunki do rozmnażania się bakterii chorobotwórczych. Niewentylowana część pomieszczenia sprzyja rozwojowi grzybów chorobotwórczych. Rozprzestrzenianie się patogennej flory jest bardzo szybkie. Miejscem, w którym dominuje grzyb, są palce u nóg i przestrzenie międzypalcowe. Sauny i kąpiele charakteryzują się dużą wilgotnością i wysokimi temperaturami, co sprzyja rozwojowi patogennej mikroflory.
Infekcja grzybicza może być bezpośrednia i pośrednia. Bezpośrednio można zarazić się poprzez bezpośredni kontakt z chorym. Skażenie pośrednie wiąże się z użyciem przedmiotów, które były używane przez chorego.
Manifestacje grzybic
Pierwszym objawem choroby jest pojawienie się łusek skórnych w okolicach stóp. Poprzez te elementy dochodzi do infekcji. Zwiększone pocenie się jest czynnikiem sprzyjającym rozmnażaniu się drobnoustrojów, ponieważ zmieniony skład potu staje się składnikiem odżywczym dla wzrostu patogennej flory.
Brud i pozostałości nitek ze skarpet zbierają się również między palcami. Gdy do wymienionych czynników zostanie dodana infekcja grzybicza, pojawia się tam zaczerwienienie. Dotknięty obszar zaczyna swędzieć nieznośnie, powodując dyskomfort u osoby. Skóra zaczyna się łuszczyć, co powoduje pojawienie się bolesnych pęknięć. Podczas chodzenia pojawiają się nieprzyjemne bolesne odczucia z powodu obecności ran na skórze stopy. Skóra zaczyna gęstnieć, a infekcja może rozprzestrzenić się na paznokcie. Nieleczona grzybica rozprzestrzenia się i atakuje paznokcie, niszcząc je. Płytka paznokcia najpierw zmienia kolor na biały odcień. Następnie może odpaść. Pomiędzy płytką paznokcia a łożyskiem paznokcia powstają puste przestrzenie. Z grzybem na stopach pojawia się nieprzyjemny zapach. Zimą, gdy noszone są zamknięte buty, noga nie jest wentylowana, zwiększa się intensywność uszkodzenia stóp. Do leczenia tej patologii konieczne jest dokładne sformułowanie prawidłowej diagnozy, ponieważ istnieje wiele rodzajów patogenów grzybiczych.
Główne rodzaje chorób
- Najbardziej powszechny jest typ membrany (forma międzywyrodkowa). Infekcja grzybicza występuje między piątym a czwartym palcem. Stopniowo skóra nabiera łuszczącej się struktury z elementami pęknięć. Czasami do grzyba przyczepia się infekcja bakteryjna, która powoduje jeszcze większe uszkodzenia skóry nóg.
- Typ mokasynowy. Objawia się bólem stopy. Następnie skóra gęstnieje, gęstnieje i pęka. Poważne zmiany grzybicze chwytają paznokcie, które z czasem mogą zacząć się kruszyć i łuszczyć.
- Typ pęcherzykowy (postać dyshidrotyczna). Objawia się pojawieniem się pęcherzy pod skórą, wypełnionych płynem. Często przebiega wraz z infekcją bakteryjną.
Rodzaje grzybów na zdjęciach nóg z imionami
Istnieją różne rodzaje grzybów, odpowiadają one różnym chorobom. Istnieją cztery najczęstsze rodzaje grzybów, które powodują uszkodzenia stóp.
- Trichophyton rubrum (Trichophytonrubrum) jest obarczona rubrofitozą.
- Trichophyton interdigitale (Trichophytoninterdigitale) atakuje skórę między palcami, obejmując w chorobie całą stopę. Powoduje chorobę naskórkową.
- Trichophyton mentagrophytes prowadzi do całkowitej epidermofitozy.
- Candida albicans to samica grzyba. Powoduje kandydozę stóp, ale jest to rzadkie.
Epidermophytosis i trichophytosis (rubromycosis) to choroby skóry, które zbiorczo nazywane są grzybicami stóp, wywoływane przez pasożytnicze grzyby z rodzaju dermatofitów.
Klasyfikacja
Grzyby dermatofitowe:
- microsporum;
- epidermophyton;
- t.
Pleśnie wywołujące choroby grzybowe:
- hendersonula;
- altemaria;
- s.
Grzyby chorobotwórcze drożdży:
- pityrosporum;
- candida;
- cryptococcus;
- malassezia;
- kokcydoidy;
- histoplazma;
- w.
Środki zapobiegawcze
Ponieważ grzyby uwielbiają ciepłe, wilgotne środowisko, oznacza to, że konieczne jest naruszenie tych warunków, aby się ich pozbyć. Dlatego, aby zapobiec grzybicy, stopy muszą być czyste i suche. Ważne jest, aby na czas zmieniać skarpety i wysuszyć buty. W sprzedaży dostępne są specjalne antyperspiranty, które będą blokować rozwój patogennej mikroflory. Lepiej jest wybierać buty skórzane, aby utrzymać prawidłowe procesy metaboliczne między stopami a otoczeniem. Stopa będzie się mniej pocić, a grzyby nie stworzą warunków do rozmnażania. Wskazane jest, aby w domu nosić skarpetki, które zdejmujesz i myjesz, a drobnoustroje i brud będą gromadzić się na domowych butach.
Konieczne jest używanie tylko własnych rzeczy, ponieważ nie wiesz o obecności chorób innych osób. Twoja odporność może nie być w stanie poradzić sobie z patogenami i zostać zarażona. Musisz częściej wietrzyć buty. Odwiedzając miejsca publiczne, zaleca się zabranie ze sobą środków higieny osobistej. Nigdy nie chodź boso po podłodze w basenach i prysznicach. Pomaga również stosowanie profilaktycznych kremów i maści przeciwgrzybiczych. W końcu baseny, przebieralnie, sauny i inne pomieszczenia o dużej wilgotności są wylęgarniami grzybów. W domu w łazience lepiej odmówić porowatych dywaników.
Grupa ryzyka
Są ludzie, którzy są bardziej podatni na tę chorobę niż inni. Może to być spowodowane problemami w organizmie, takimi jak:
- nadwaga;
- naruszenie krążenia krwi w nogach;
- płaskie stopy i deformacje stóp;
- osłabiony układ odpornościowy;
- ludzie w stresie;
- po leczeniu antybiotykami.
Diagnostyka grzybicza choroba stóp
Lekarz przeprowadza szczegółowe badanie stopy, pyta o dolegliwości. Od pacjenta pobiera się próbki skóry do badania na obecność grzybów. Uzyskuje się fragment skóry z niewielką, specjalnie wykonaną rysą na stopie. Do analizy paznokieć jest wycinany z miejsca zakażonego grzybem. Obecność grzybicy jest określana za pomocą specjalnych testów. Aby zidentyfikować rodzaj grzyba, jest on uprawiany, to znaczy jest uprawiany. W rzadkich przypadkach, w zaawansowanym stadium choroby, pacjentowi można przepisać biopsję. W takim przypadku przygotowany materiał jest badany pod mikroskopem.
Metody leczenia
W celu uzyskania efektów leczenia konieczne jest wyjaśnienie rodzaju grzyba i ewentualnych infekcji, które do niego dołączyły. Uwzględniany jest również stopień uszkodzenia.
Podstawą leczenia membranowego jest zastosowanie leków przeciwgrzybiczych na dotknięty obszar. Wygodne jest wykonywanie tego nawet w domu. Leki te hamują rozwój bakterii lub spowalniają rozprzestrzenianie się choroby. Wiele z tych leków jest dostępnych bez recepty bez recepty. Działanie substancji następuje lokalnie, w miejscu aplikacji na zmienioną chorobowo skórę. Ważne jest, aby monitorować dynamikę leczenia, jeśli nie ma poprawy, lek może ci nie pomóc.
Jeśli zastosowany środek nie działa, należy ponownie skonsultować się z dermatologiem w sprawie wyznaczenia kolejnego leczenia. Być może będziesz musiał przepisać silniejszy lek. W szczególnie ciężkich przypadkach przebiegu choroby przepisywane są tabletki. Wiele leków ma skutki uboczne, dlatego podczas leczenia tabletkami konieczne jest monitorowanie morfologii krwi. Grzyb jest bardzo trudny do całkowitego wyleczenia, ponieważ może się powtarzać. Nie należy przerywać leczenia, w przeciwnym razie grzyby mogą wykazywać odporność na składniki leku, które na nie wpływają. Podczas zabiegu należy monitorować czystość i suchość stopy. W przypadku infekcji podobnej do mokasynów bardzo często występuje grzybica paznokci, czyli uszkodzenie paznokci. Ze względu na to, że skóra na nodze jest pogrubiona i trudniej jest wniknąć do środka lekom, choroba ta jest trudniejsza do wyleczenia. W takim przypadku standardowe leki „nie działają" i zalecana jest dodatkowa terapia w postaci tabletek. Grzybica paznokci - uszkodzenie paznokci stóp przez grzyby z rodzaju dermatofity. Choroba może być również wywoływana przez drożdże i pleśnie. Istnieje kilka rodzajów grzybicy paznokci:
- Dystalna podpaznokciowa. W zależności od obszaru uszkodzenia płytki paznokcia rozróżnia się trzy stopnie uszkodzenia. Jeśli paznokieć jest przedstawiony w przekroju i warunkowo podzielony na trzy części (w głąb), to zmiana dochodzi do 2/3 jego objętość będzie odpowiadać pierwszym dwóm stadiom choroby. A kiedy grzyb dotyczy więcej niż 2/3 paznokcia, jest to już trzeci stopień. W tym przypadku korzeń paznokcia (macierz) jest zaangażowany w proces chorobowy, a czasami także fałdy skóry po bokach paznokcia, zwane grzbietami okołopaznokciowymi;
- proksymalny podpaznokciowy. Klęska tylnej części płytki paznokcia, w której znajduje się dziura;
- powierzchowna biel. Ten typ grzybicy paznokci jest powszechny na stopach;
- całkowita dystrofia. Ostatni etap wykończeniowy.
W przypadku pęcherzyków lekarz może zalecić usunięcie wierzchołków pęcherzy. Następnie cała wypływająca z nich ciecz jest usuwana. Obszar ten jest suszony, nakładany jest na niego krem przeciwgrzybiczy lub specjalny kompres. Jeśli zostanie stwierdzona obecność infekcji bakteryjnej, przepisywany jest cykl antybiotyków. Czasami chorobie towarzyszy gorączka. Ostre infekcje lepiej reagują na leczenie niż przewlekłe procesy grzybicze i powolne procesy. W ciężkich przypadkach przepisywane są leki hormonalne. Leki przeciwgrzybicze są przyjmowane do całkowitego wyzdrowienia. Zdarza się, że nie wszystkie grzyby giną, a po odstawieniu leków dochodzi do nawrotu choroby.
Jeśli pacjent nie będzie leczony, choroba stanie się przewlekła i rozwinie się u niego ciężka infekcja bakteryjna. Oprócz stopy w chorobie może być zaangażowana skóra palców stóp.
Tradycyjna medycyna oferuje okłady i balsamy do leczenia grzybicy paznokci za pomocą olejku z drzewa herbacianego, który ma działanie przeciwzapalne, a także czosnku. Mycie zwykłymi detergentami nie zawsze zabija chorobotwórcze bakterie. Aby usunąć grzyby z ubrań, bieliznę należy wyprać w gorącej wodzie lub, jeśli to możliwe, ugotować. Zalecamy użycie wybielacza i prasowania na gorąco.